Mijn relatie is kapot
"Mijn relatie is kapot gegaan" is een veel gehoorde kreet. De meesten denken dat het meteen het einde van de wereld is. Jij ook? Denk je misschien dat er een hele kleine kans bestaat nog zo'n leuke partner te vinden als die ene waar je wellicht al zo lang mee samen was?
Sta eerst eens stil bij de vraag: wat is de reden dat ik kan zeggen dat mijn relatie kapot isā.
Ik voorspel dat je antwoord zal zijn:
āer is te veel gebeurd tussen ons. Onze relatie werd steeds negatieverā.
Dan zeg ik
āHeb je er echt alles aan gedaan om uit die negatieve spiraal te komenā
Eigenlijk is het best kort door de bocht om te zeggen
āer is te veel gebeurd, het komt nooit meer goedā en vervolgens de deur dicht te doen.
Het kan zijn dat toen jullie dat constateerden je beiden niet wist hoe je daar uit moest komen.
Dan is het toch logisch dat je keer op keer de fout in gaat.
Als je de ander niet kunt geven wat die ander nodig heeft, dan gaat die ander eraan kapot. Intussen vloeit jouw energie wel weg, en raak je opgebrand.
Wellicht hebben jullie nooit eens goed de tijd genomen of stil gestaan bij de vraag:
āop welk moment begon jij afstand van me te nemen,
en op welk moment begon ik toen te veranderenā
Met andere woorden je vraagt elkaar
āwelke effecten had jouw afstandelijk gedrag op mij
waardoor wij in die negatieve spiraal terecht kwamen en onze relatie uiteindelijk stuk liepā
Mijn relatie is kapot - valt dit nog te lijmen?
Dus nog voordat je je focust op de vraag āzal het nog goed komen nu onze relatie kapot is.
of...."Vallen de stukjes nog te lijmenā
is het beter te denken aan
"hoe, wat en wanneer zijn wij in die negatieve spiraal terecht gekomen"
Je kunt namelijk beter niet proberen te lijmen als je niet eerst begrijpt wat er mis is gegaan. Pas als dat helder is, kun je langzaam gaan denken aan de wederopbouw van je relatie.
Er zijn mensen die zeggen āals iets gebroken is valt er niets meer te lijmen, want het wordt nooit meer zo mooi als voorheenā
Dat klopt! als je een kapotte vaas lijmt, wordt deze nooit meer zo mooi als die was, en gelukkig is dat zo. Een relatie die aan diggelen ligt, waar de rek uit is kun je beter maar eerst beiden helemaal tot rust komen en je vervolgens bezinnen op de vraag of daar nog een nieuwe relatie uit kan ontstaan.
Een platgetreden grasperkje kan pas weer mooi worden als het goed wordt verzorgd en er een tijdje niet op wordt gelopen
Een relatie die kapot is is simpelweg opgebrand, en heeft eveneens die rust nodig
Nadat de breuk heeft plaatsgevonden wil je natuurlijk zo snel mogelijk je ex weer terug, maar het is echt veel beter als dat niet direct gebeurt. Mentaal zitten jij en je ex nog aan zeer negatieve dingen te denken. Met een negatieve mindset gaat het je simpelweg niet lukken om
Bedenk dat alle relatie door moeilijke tijden gaan. zij die het overleven lukt het vaak om door te groeien tot een hechtere relatie, met een diepere kennis, begrip en respect voor elkaars pijnpunten.
Is jouw relatie kapot gegaan binnen vijf jaar omdat de passie of spanning weg was? Weet dan dat je in je volgende relatie weer helemaal van voor af aan opnieuw zal moeten beginnen, en dat er weer een nieuwe crisis zal komen. Je kunt er simpelweg niet omheen.
Wat de reden van het feit ook moge zijn dat je zegt āer is teveel gebeurd, mijn relatie is kapotā, feit is dat jij of je ex het beiltje er bij neer hebt gelegd.
Of dat terecht is of niet kan ik vanaf hier nu niet beoordelen want er zijn honderden redenen waarom een relatie kapot kan gaan. Maar dat er weer een nieuwe crisis zal komen in je eerstvolgende relatie moge duidelijk zijn.
Dan kun je jezelf beter afvragen :āwat heb ik nu geleerd van deze relatie nu deze tot een einde is gekomen? Ben ik nu beter bewapend voor een nieuwe crisis?ā
Redenen waarom relaties kapot gaan
Er zijn al vele onderzoeken gedaan naar de redenen waarom relaties kapot gaan.
Uit die onderzoeken is gebleken dat de meest voorkomende redenen zijn:
- verhuizingen
- verandering in carriĆØre
- constante innerlijke ontevredenheid over het leven in het algemeen
- baanverlies
- burn out
- ontrouw
- ziekte
- het verlies van een kind of dierbare
- wanneer de kinderen uit het huis zijn gegaan
Misschien vind je het gek als ik zeg dat dit echte allemaal GEEN gerechtvaardigde redenen zijn om een einde te maken aan een relatie, hoe moeilijk deze ervaringen ook zijn.
Het hebben van een relatie is nu eenmaal keihard werken, en als het je lukt om uit dergelijke moeilijke perioden te komen dan zul je er als koppel ook hechter en gelukkiger uitkomen.
Ik hoor je nu zeggen : "Maar Marjolein, je relatie hoort toch als vanzelf te gaan?"
Als je dat denkt dan zal ik je maar meteen uit de droom helpen :"absoluut niet. Heb je nooit ruzie binnen je relatie en zijn jullie al langere tijd samen? pas dan zal ik me als ik jou was maar zorgen gaan maken. Het is nodig dat je als koppel af en toe door dalen gaat, zeker in de beginfase. De gelukkigste koppels zijn mensen die geleerd hebben om hier steeds weer uit te komen"
Misschien is het beter dat mijn relatie kapot is
Dat kan inderdaad het geval zijn. Wanneer en relatie niet meer werkt en keer op keer blijkt dat ondanks de vele inspanningen er geen positieve ontwikkeling te zien is, dan kun je er wellicht maar beter vrede mee hebben dat je relatie kapot is gegaan. Anders zou je er zelf of je partner er aan onderdoor zijn gegaan
Er zijn 7 redenen waarom je toch maar beter uit elkaar kunt gaan:
1. Wanneer je geliefde al getrouwd is en je al jaren lang beloofd voor jou te kiezen
2.wanneer jullie waarden en normen tƩ verschillend zijn en niet op ƩƩn lijn zitten
Een van mijn coachees Thea beweerde dat ze al 15 jaar lang zat te wachten op het beloofde woord van haar minnaar. Hij zou zijn huidige relatie opgeven voor haar. 15 jaar wachtte ze dus op hem, en dat tevergeefs! Hij bleef immers bij zijn vrouw en Thea bleef eenzaam achter. Kun je je dat voorstellen?
3. wanneer je wordt vernederd door je partner
4. wanneer je behoeften en verlangens nadat je ze geuit hebt niet worden begrepen
5. wanneer je partner meer dan 1x ontrouw is geweest
6. wanneer je partner je geestelijk of lichamelijk mishandelt
7. wanneer je gemanipuleerd wordt er druk op je wordt gelegd of wanneer je emotioneel wordt gechanteerd
Dit laatste, ook wel emotionele chantage genoemd, houdt in dat je partner bijvoorbeeld tegen je zegt
āik ben niets zonder jouā . Een partner die je continu smeekt en claimt terwijl jij denkt ādit kan echt nietā en weet hoe jij gevoelig hiervoor bent, is je keihard emotioneel aan het chanteren
Ook wanneer hij of zij zegt:
āals je niet doet wat ik zeg, ga ik bij je wegā, of
āalles is jouw schuldā
In die gevallen is het echt het beste dat je zo snel mogelijk uit de relatie stapt. Als je relatie al kapot is en je blijft maar bij elkaar uit angst voor het onbekende, dan kan je dat veel geestelijke schade berokkenen.
Mijn relatie is kapot maar was toch ongezond
Het is mooi als je durft te bekennen dat je relatie maar beter over kan zijn wanneer je inziet dat er sprake was van een ongezonde balans.
De meest mensen beweren dat er altijd wel 'iets aan de hand is' in een relatie.
Natuurlijk, dat klopt, de meeste problemen komen dan ook voort door een zekere strijd naar macht.
Deze strijd kan echter alleen gezond zijn als beide partners hun behoeften kunnen uiten, verwachtingen kunnen bevredigen en waarbij er sprake is van wederzijds respect en vertrouwen.
Daarentegen moet er een alarmbelletje gaan rinkelen zodra je denkt āer klopt hier iets nietā en tegelijk ook āmaar ik hou zo van hem/haarā
Je zult geneigd zijn om steeds naar bevestiging te zoeken dat de realiteit toch mooier is dan je denkt. Je baseert je gedachten op valse overtuigingen.
Herkenbaar?
In dergelijke situaties is er sprake van een ongezonde onevenwichtigheid. Je klampt je vast aan een relatie die gedoemd is te mislukken.
Ik hoor vaak mensen zeggen
āMarjolein, ik had het gevoel dat ik in een rijdende trein zat waar ik eigenlijk niet meer uit durfde te springenā
Ik herken dat gevoel. Het vergt veel moed om voor het onbekende te kiezen.
Hoe komt het dan dat zoveel mensen dan toch in zoān toxische relatie blijven? Redenen kunnen zijn:
- angst voor het onbekende
- gebrek aan zelfvertrouwen
- laat zelfbeeld
- eerdere slechte ervaringen in een liefdesrelatie
- onverwerkte emoties uit het verleden
- financieel moeilijke situatie
Mijn relatie is kapot maar ik zie nog steeds kansen
Mocht je na het lezen van dit artikel nog steeds het gevoel hebben dat er een gezonde balans was in jullie relatie en dat het erg zonde is dat je relatie kapot is door onbegrip, slechte communicatie en je wilt je ex graag terug? Schakel dan mijn hulp in. Je kunt je inschrijven door je hieronder in te schrijven. Je ontvangt dan alvast de gratis tips van de "Ex terugwinnen training"
hallo Marjolein,
Ik hoop dat je me advies kunt geven.. het gaat on het volgende
Sinds 1,5 week is mijn relatie ( duurde iets meer als een jaar) voorbij, ( mijn eerste echte relatie, geldt ook voor hem) de reden daarvoor was dat er te veel ruzie is geweest de laatste maanden en veel problemen op mijn ex geprojecteerd heb.
De laatste maanden waren voor mij erg stressvol i.v.m. Mijn werk en mijn woning( studio, geluidsoverlast etc,) daarnaast was er een reisafstand van hier naar mijn ex van 1 uur ( dit had ik ook met mijn werk). Ik sliep slecht en ipv hulp zoeken liet ik het maar gaan en het is hem te veel geworden. En gelijk, ik verwijt hem niks en ik begrijp hem heel goed dat het te veel is geworden en dat hij het niet trekt. We zijn zonder ruzie uit elkaar gegaan en bij het afscheid( spullen uitwisselen) allebei gehuild en geknuffeld.
Hij vertelde mij dat hij het niet meer trok maar ik zag dat het hem veel pijn deed en dat hij erg verdrietig was. Wel zei hij dat ik altijd bijzonder voor hem zou zijn en een plekje in zijn hart heb. Buiten de ruzies hadden we een fijne relatie, hadden ook nog humor, gezelligheid, intimiteit maar de laatste periode werd overspoeld met negativiteit van mijn kant. Ik loop als het ware vast in mijn werk. Zit nog in opleiding, deze stopt rond 1 september en het is dan de bedoeling dat ik op Schiphol ga werken. Tot mijn stress dat ik dan moet verhuizen ivm de afstand, en ik continu twijfel en dat al maanden lang( inmiddels heb ik hulp gezocht en traject begint binnenkort).
We zouden deze zomer 2 weken op vakantie naar het buitenland gaan maar dit is allemaal weg natuurlijk. We hebben tot op heden geen contact meer gehad. Ik wil hem erg graag terug, maar ik weet dat ik zelf heel wat moet veranderen om Ć¼berhaupt weer de leuke Ik te worden. Een andere baan, woning etc.
Toch vroeg ik me af of je advies voor me hebt? We hebben elkaar niet verwijderd op facebook, Of dergelijk iets. Laten elkaar nu wel met rust.. maar wat is verstandig om te doen, hem veel ruimte geven? Ondertussen probeer ik de draad weer op te pakken( voor zover dat kan), te sporten en de vakantiedagen toch door te komen. Wel heb ik erg veel verdriet, huilbuien en verwijt ik mezelf dat ik tekort geschoten ben in de relatie.
Ja, ik weet het, een super lang verhaal, maar hopelijk kun je me helpen door wat tips. Ik heb veel van je video’s bekeken en haal daar veel uit. Toch hoop ik dat ik specifiek iets meer een advies kan krijgen.
Alvast bedankt,
Beste Lisa, spijtig genoeg kon ik je niet eerder beantwoorden (vanwege mijn vakantie en drukte nadien), maar inderdaad geef hem vooral de ruimte en rust. Ook zul je jezelf ruimte en rust moeten geven, zeker nu je weet wat je allemaal nog kunt doen om een betere versie te worden van jezelf. Hopelijk gaat het goed met je baan en kom je weer lekker in je vel te zitten. Die huilbuien gaan over, echt, geloof me. Vergeef jezelf, en wees dankbaar dat je hier ook weer veel van hebt geleerd (je hebt dat ook nodig als mens om in je leven verder te komen). Pas als dat allemaal achter de rug is kan er weer een deur worden geopend. Je hebt nog tijd zat om het contact weer op te pakken maar ik zou dat de eerste 2 maanden zeker niet doen! Veel sterkte en wijsheid in de komende tijd. Lieve groet, Marjolein
Hallo Marjolein,
Met mijn ex is het voor de 3e keer uit. Als laatste zag zij mijn nog 3 inwonende zoons als een obstakel. Zij vertelde nog genoeg mannen zonder kinderen mee te kunnen krijgen. Daarmee kwam er een tijdbom onder de relatie. Zij ging zelfs openlijk op de uitkijk staan. Op een datingsite met de boodschap een man te zoeken zonder ouderschapsverplichtingen. Dat was voor mij de druppel. Daarna heb ik alle banden verbroken. Het gekke is dat nu na 4 maanden alles gezakt is en ik de neiging heb weer eens contact op te nemen. Terwijl ik besef dat het zoiets is als een wond open krabben. Temeer vertrouwen in de relatie het knelpunt was. Zij was vrij, frivool, sensueel en deels onbereikbaar en ik avontuurlijk, sportief en recht door zee. We beleefden mooie dingen. Toch zat er iets scheef. Een vicieuze cirkel van elkaar testen. Heb je nog suggesties voor mij? Alvast bedankt.
Beste Hans, in jouw geval zeg ik: niet doen. Je relatie is nu al voor de zoveelste keer verbroken. Zij doet dat vervolgens op een zeer respectloze manier; met een soort kinderlijk treiterig gedrag. Kennelijk is zij niet in staat haar problemen t.a.v. het samenleven met jouw kinderen op te lossen. Maar ik zeg ook eerlijk dat ik niet weet hoe jij haar benaderde waardoor zij wellicht dit gedrag ging vertonen, maar dan nog…. Ik zou zeggen: er zijn zoveel leuke vrouwen die daartoe wel bereid zijn en op volwassen manier hiermee om kunnen gaan. Sterkte met de verwerking van je gebroken relatie! Liefs, Marjolein
Dankjewel Marjolein. Het ging mis toen ik haar bij haar in het buitenland wonende ouders niet ten huwelijk vroeg. Dat was meer voor de bĆ¼hne. In Nederland wilde ze juist vrijheid. En ik begon kritisch te worden over haar verborgen agenda. Ben blij dat ik het heb doorbroken. Dus geen terug naar de ex formule voor mij. Wel goede tips en adviezen op deze site. Succes verder.
Beste,
Ik kwam uw website via google en wil graag advies/orientatie over mijn ex en mij.
Daarom zal om het verhaal uit te leggen even bij het begin beginnen.
Ik zal het zo kort mogelijk proberen te houden.
Ergens in september 2012 leerde ik haar kennen, we zijn toen veel met elkaar op geschoten en hebben enorm veel leuke dingen gedaan. Ik heb haar op een avondje terug van de kroeg mijn handschoenen gegeven omdat het koud was buiten (natuurlijk een reden om haar weer te zien).
Van het een kwam het ander en we waren vanaf bijna het eerste moment smoor verliefd op elkaar.
Een jaar lang hebben we enorm veel van elkaar kunnen genieten zonder omstandigheden van buiten af. Echter na een jaar kreeg mijn vriendin Sanne last van een depressie waar ik op het begin veel moeite mee had. 1 omdat ik mijn meisje niet zo wou zien en 2 ik kon haar erg moeilijk begrijpen met wat ze wilde. Ik had haar weekelijks des tijds 3 maal per dag aan de telefoon omdat ze het thuis niet makkelijk had. Hier besloot ik wat aan te doen, ik ben naar de biep gegaan om boeken over een depressie in te leren en heb mij tot diep in de nacht (en soms wel 3 dagen achter elkaar) ingelezen hoe ik iemand kan helpen en hoe die gene denkt. Ik heb dit des tijds niet aan haar gemeld omdat ik wou dat ze met haarzelf bezig ging en niet met mij of met ons om haar zo zo goed mogelijk te helpen.
Helaas merkte ik te laat dat ik hier aan onder door ging en merkte ik dat ik afstand ging houden zodat ik wat meer rust kreeg. Hoewel als ze bij mij was we het enorm naar onze zin hadden! De sex was goed we deden allemaal leuke dingen (als ze daar niet te moe voor was) en konden heel goed met elkaar opschieten en ouwehoeren. Mijn meisje ging altijd vrolijk naar huis en ik had daar een enorm goed gevoel over… echter nog geen 2 uur later had ik haar aan de telefoon wederom huilend dat ze met haar moeder in de knoop lag. Ik snapte hier niks van en probeerde het te begrijpen door naar haar verhaal te luisteren. Dit koste mij enorm veel energie omdat ik elke keer moest oppassen met wat ik zei aangezien ze nogal snel beinvloedbaar was en ik alleen maar wou dat ze geen ruzie met haar moeder had maar gelukkig was.
Nadat dit een tijdje heeft geduurd zag ik weinig tot geen verbetering bij haar. Ik ben toen naar Pro Persona (soort ggz) gegaan en heb om advies gevraagd wat ik hiermee het beste aan kon doen. Ik heb mijn verhaal gedaan en kreeg als antwoord āMaak een einde aan de relatie zo zorg je dat ze niet meer met jou bezig gaat maar aan haarzelf gaat knokken en geeft haar extra motivatieā. Ik vond dit enorm moeilijk en heb hier 3 maanden lang van wakker gelegen omdat dit het laatste was wat ik wou! Op een dag kwam ik bij haar en zat ze helemaal in de knup met haarzelf en verweet ze mij dingen waar ze zelf helemaal niks aan kon doen. Toen die dag wist ik echt niet meer wat ik moest doen en heb ik het uit gemaakt zonder met haar te overleggen (had achteraf beter kunnen zeggen we moeten een pauze nemen omdat jij aan jezelf moet gaan werken). We gingen nog heel goed met elkaar om en deden nog steeds leuke dingen en liet haar absoluut niet vallen! Ik heb des tijds gezegd van ālieverd luister aub naar mij want je valt elke keer in hetzelfde ritme terug en maakt dezelfde foutenā. Dit heeft ze ook gedaan en naar mijn trots was ze binnen 2 maand 500% sterker geworden dan het meisje die ze was. Ik was zo trots als een beer!!!! We kregen toen weer een relatie maar ik merkte aan mijzelf dat ik bindingsangst had en kon niet goed praten met haar omdat ik het moeilijk vind om over mijzelf te praten maar ook omdat ik het lastig vind om mijn fouten toe te geven en sorry te zeggen (dit heeft Sanne mij geleerd anders was het mij nooit gelukt). Ik werd moe van mijzelf en moe van alles om mij heen. Dit lag niet aan Sanne maar omdat ik steeds in mijn hoofd afspeelde dat ik haar enorm veel wou vertellen maar het niet aankon om te vertellen.
Ik zal even wat stappen overslaan wat niet (geheel) belangrijk is.
Ik kon in die tijd geen baan vinden en 52 sollicitatie brieven verder werd ik gebeld door een bedrijf uit amsterdam of ik voor hun kon werken. Ik heb niet direct Ja gezegd en ook geen Nee maar moest er over na denken omdat ik het liefste met mijn vriendin wou gaan samen wonen en een toekomst met haar wou opbouwen. Aan de andere kant had ik geen toekomst omdat ik geen inkomen had en geen werk toekomst op ging bouwen. Ik heb dus ook Ja gezegd om zo later weer terug te komen naar het noorden wanneer er voldoende werk was.
Wat ik in deze tijd merkte was dat ik veel met mijzelf bezig was om mijzelf te verbeteren en werd hier af en toe wat onzeker van (omdat het extreem moeilijk voor mij was). Dit vond Sanne ook enorm moeilijk en lastig om mee om te gaan en vertelde dan ook wel dat ze hier moeilijk mee had maar ik had niet door dat het zoān groot probleem voor haar was (dit wist ik later). Kortom ik heb fouten gemaakt en haar niet voldoende gegeven waar ze (indirect) om vroeg. Ik had beter moeten luisteren naar haar en beter afspraken met haar moeten maken (ze houd er van om te weten waar ze aan toe is).
Even later ging het uit tussen ons en ik wist niet goed hoe ik er mee om moest gaan want ik snapte het allemaal niet. Binnen 1 week had ze door dat we misschien toch maar moesten proberen maar de fout die wij maakten was dat we geen goed gesprek hadden gehad met wat we allebei wouden. Sanne heeft 2,5 jaar thuis gezeten en had veel moeite het leven weer op te pakken. Ik ondersteunde haar daar ook (op mijn manier) goed in maar ik wist niet zo goed hoe ik het beste haar kon ondersteunen. Ik dacht dat ik alles goed deed maar dit bleek niet zo te zijn en heb daarna mijn aanpak veranderd en gewoon geluisterd naar wat ze wou. Wat mij opviel was toen ze naar school ging er de eerste 2 week heel veel plezier aan had maar daarna begon het aan haar te vreten. Ze werd steeds meer moe en sneller boos op mensen om haar heen. Wel werd onze sex steeds beter omdat we hier meer tijd voor namen en tijd voor elkaar namen en gingen steeds meer knuffelen. Op school ging het goed, ze haalde goeie cijfers dat was het probleem niet. Maar het koste haar te veel energie en ik zag haar achter uit gaan maar dit wou ze niet van mij aannemen en bleef door gaan en door gaan tot ze er bij neer viel en dat gebeurde ook.2 maand later ging het weer uit omdat wij samen nog onbesproken zaken hadden en ik onzeker was geworden en had hiervoor tijd nodig om mijzelf er boven op te helpen. Ik zag dat ik het niet alleen kon om te veranderen in wie ik was aan het begin van de relatie en heb daarom hulp in geschakeld. Ik zag aan Sanne dat ze een emotieloze/verdiepte blik in haar ogen had waar weinig in te vinden was. Hier schrok ik van en heb haar toen zo goed mogelijk proberen te helpen maar ik heb dit verkeerd aangepakt en ben aan haar gaan trekken waardoor ze (mede door frustratie) verder van me af ging leven. Dit zag ik later in en heb ik mijn aanpak ook veranderd door haar zo veel mogelijk rust te geven. Sanne heeft een terug val op haar depressie nu en werkt hier keihard aan! Ze wil rust maar weet niet hoe en wat en is zeer gefrustreerd op alles wat ik (en iedereen) doet. Heeft een kort lontje en heeft erg kortaf gedaan. Hier kon ze niks aan doen en wou dit helemaal niet maar ze had geen energie er voor ze wou gewoon lief tegen mij doen maar dit lukte niet. Ik snap dat dit niet lukt en heb haar ook vergeven en kijk hier ook door heen. Bij sanne is het ook van alle kanten gegaan. Ik wil rustig opbouwen, we moeten kijken waar het schip strand, ik wil nog wel wat doen, ik wil niks meer doen, ik hou wel van je maar niet zoals het moet, ik wil wel contact, ik wil geen contact, ik weet nergens een antwoord op, weet niet wat ik moet zeggen.
alles is door haar hoofd gegaan en op het begin had ik 1 doel…. haar terug. Nu denk ik daar wel anders over niet dat ik haar terug wil maar ook niet om haar te verliezen. Ik weet niet waar het schip zal stranden maar we doen op dit moment niet veel leuke dingen omdat ze daar geen energie voor heeft. Ik zou wel heel graag leuke dingen willen doen met haar omdat als we samen zijn we het gewoon ook echt naar onze zin hebben. Maar ik respecteer haar keuze ook dat als ze te moe is om wat te doen dan is het niet anders. Ik heb kort nadat het uitging ook besloten om haar een lange brief te schrijven met fouten die ik heb gemaakt. Ik Wou dit haar eindelijk vertellen en het liefste zo snel mogelijk. Sanne heeft nu ook een therapeut bij de docter om haar problemen voor eens en altijd op te lossen. Ze heeft geen behoefte aan mensen om haar heen of contact met mensen te hebben terwijl ik dat wel graag wil maar haar behoeftes respecteer. Ze geeft zelf aan dat haar houden van niet meer is zoals het was. Hier kan ik op dit moment niks in veranderen natuurlijk behalve goed naar haar te luisteren en haar ten allertijden helpen wanneer ze dit nodig heeft. (een 3e been om op te steunen). Ze geeft ook bij mij aan dat ze zichzelf niet is en hier niks aan kan doen en weet ook niet hoe het komt. Ik heb fouten gemaakt door haar een ultimatum te stellen van āSanne ik wil nu een antwoordā terwijl ik helemaal niet wist wat er speelde en ze zelf zei āik weet het allemaal niet vin maar daar kan jij natuurlijk nu niks meeā. Ik heb hier spijt van want ik wou geen antwoord ik was zelf gespannen en gestrest omdat ik eerst niet wist hoe ik met de situatie om moest gaan en eigelijk gewoon wou weten wat er nu aan de hand was. Ik vroeg een aantal dingen maar ze kon geen duidelijk antwoord geven op mijn vragen waardoor ik er helemaal niks meer van snapte. Ze is behoorlijk warrig in haarzelf waardoor ik meer ging nadenken over āhoe kan ik sanne helpen?ā.
Nu kwam het idee vanuit Sanne om eens goed te gaan zitten en praten maar dan met iemand er bij die verstand heeft van dit soort gevallen en snapt waar het over gaat.
Sanne en ik hebben een speciale en sterke band met elkaar die we alle 2 nog nooit eerder gevoeld hebben bij iemand anders. Hierdoor is er een hoop begrip vanuit beide kanten en is er nooit echt ruzie geweest in de relatie maar wel een woordenwisseling of een discussie omdat we elkaar niet begrepen (en omdat ik moeite had met praten). We zijn nu erg trouw aan elkaar en vertrouwen elkaar 100% en dit voelt van beide kanten uit ook erg goed. Tevens hebben wij alle 2 nog nooit zo gevoeld en is dit mijn en haar eerste (en misschien laatste) relatie waarbij het gevoel en liefde zo sterk was(is). We zijn 4 jaar bij elkaar geweest en hebben een hoop mee gemaakt en een hoop overwonnen. Mijn doel is dat we dit ook overwinnen en tot een goed einde kunnen brengen wat het ook is of gaat worden. Ik zou haar niet graag kwijt willen in mijn leven omdat we voor elkaar veel betekenen. En als we samen zijn gewoon de tijd van onze leven hebben en het enorm gezellig hebben. Voor Sanne ben ik ook een speciaal iemand in haar leven en hebben we enorm veel aan elkaar gehad de afgelopen 4 jaar en elkaar door dik en dun gesteunt en dit doen we nog steeds! Wat te doen?
Beste Vincent, we hebben elkaar hierover al gesproken over de telefoon. Ik moest dit (zeer lange) bericht alleen nog valideren, daar ben ik nog niet aan toe gekomen (valideren doe ik 2x per maand) Ik hoop dat het al wat beter met je gaat en dat Sanne verder komt met haar therapie. Veel sterkte! Hartelijke groet, Marjolein